سگدو
آ ورده اند که آقا محمد خان قاجار یا همان خواجه تاجدار آنهنگام که در بند کریم خان زند بود گاه بهنگام شکار روباهی را در بند کشیده زنگوله سگان بر گردنش آویخته و در بیابان بیکسی و تنهائی رهایش میکرد.
سگان به جهت آشنائی با صدای زنگوله او را تعقیب و روبهان از ترس صدای آن از او میگریختند .
بیچاره روباه دائما در حال تعقیب و گریز بود تا اینکه از بی غذائی و تنهائی جان میسپرد.
این است که گفته اند :
زنگ سگ بر گردن روباه کن
تا که از ناباوری سگد و زند
جاوید جم
بیا و بخند
خویش را کن رها، بیا و بخند
اول صبح جمعه با ما باش
از برای خدا ، بیا و بخند
عمر کو تا ه و بی وفا باشد
کن سروری بپا، بیا و بخند
خنده در مان بیوفائی ها ست
بشنو از من ندا ، بیا و بخند
خورده ای گل ز تیم استقلال
در نیارش صدا، بیا و بخند
وام قرض الربا اگر داری
نیست اینها ربا ، بیا و بخند
میرود پشت پرده اغما ض
قله ای چون دنا ؟ بیا و بخند
از تبانی اگر خبر دا ر ی
ول کن این ماجرا، بیا و بخند
همتی کن در این زمانه مباش
جو گندم نما ، بیا و بخند
میکند گریه در برت ، بیداد؟
بگذر از این قبا ، بیا و بخند
جان(جم) بشنواین حدیث و بکن
با دل خود وفا ، بیا و بخند
جاوید جم 21/2/1383
( گر نکـته دان عشقی خوش بشنوا ین حکا یت )
می گو یمت حـدیـثـی بی گله و شکا یت
سی سا له کا ر مندم ،در یک ادا ره ا ما
گا هی ندیده ام کس حق را کند رعایت
آنکس که دور باشد ا ز دیده مد یران
گو ئی که رفته بیرون از صحنه هدایت
معیار کار و خدمت حرف ا ست و خوشزبا نی
(زنهار ا ز این بیا بان ، وین راه بی نهایت )
(رندان تشنه لب را جا می نمی دهد کس )
( جم ) میکند ز حافظ تضمین این روایت جاوید جم